Wanneer de trekker zijn intrede deed op de boerderijen, ontstond al snel de behoefte aan "iets" om dingen in te vervoeren. Vooral wanneer de koeien in de zomer op het land werden gemolken in plaats van op de stal. Dan moesten immers emmers om te melken en de bussen om de melk mee terug nemen vervoerd worden van en naar het land. Iets aan de trekker vast, was voor veel te makelijker te verplaatsen dan een aanhanger. Zeker bij het achteruit rijden. Als de trekker dan ook nog van een hef was voorzien, scheelde dat behoorlijk in de til hoogte.

In eerste instantie werden deze hefbakje veelal door smeden zelf in elkaar gelast. Tegenwoordig vind je alleen maar meer fabrieks (grond)bakjes.