Wie was Harry Ferguson?
Klik hier voor een veel uitgebreider verhaal


Harry Ferguson

De grondlegger van het Ferguson- concern was Harry Ferguson, een boerenzoon uit het Noord-Ierse Growell. Een belangrijk deel van zijn jeugdjaren werd in beslag genomen door het meehelpen op het ouderlijk bedrijf. Vermoedelijk heeft de afkeer van het zware handwerk in die dagen hem geprikkeld tot zijn latere successen op het gebied van de landbouwmechanisatie. Op zeer jeugdige leeftijd verliet hij daarom ook zijn ouderlijk huis en vond werk bij zijn oudste broer Joe, die een garagebedrijf in Belfast was begonnen. Vanwege de vindingrijkheid van de jonge Ferguson op het gebied van reparaties werd de samenwerking een groot succes. Het bedrijfje kreeg tevens bekendheid door de successen van Harry Ferguson als motorcoureur. Reeds op 19-jarige leeftijd bezat hij een zelfgebouwde racemotor, waarmee hij vele overwinningen behaalde. Ook had Harry Ferguson grote belangstelling voor de luchtvaart. In 1909 vloog hij zijn eerste 100 meter in een zelfgebouwd vliegtuigje en was daarmee de eerste vliegende Ier. Na zijn huwelijk in 1913 stopte hij met vliegen, maar de racerij is hij trouw gebleven, ook nadat hij zich in 1954 uit het Massey-Harris- Ferguson bedrijf terugtrok. In 1910 begon Ferguson een eigen garagebedrijf in Belfast, waar hij ondermeer Vauxhall auto's verkocht. Enige tijd later verwierf hij ook het agentschap van Overtime trekkers. Dit was de Engelse naam voor de Amerikaanse Waterloo Boy (later overgenomen door John Deere). Toen aan het eind van de oorlog 1914/18 de voedselvoorziening problematisch werd, kreeg Ferguson de opdracht van het Ierse ministerie van landbouw om het gebruik van trekkers in dat land te stimuleren, zodat er grotere oppervlaktes bewerkt konden worden. Ferguson was van mening dat het gebruik van trekkers zo moeizaam op gang kwam omdat er geen geschikte werktuigen voor waren. Paardenploegen werden voorzien van meer scharen en een zwaarder frame en zaaimachines werden twee keer zo breed gemaakt, maar ze waren bijvoorbeeld niet vanaf de trekker te bedienen. Bovendien vroegen deze verzwaarde machines om een zware trekker om wielslip tegen te gaan. Ferguson zocht een oplossing in de combinatie van een relatief lichte trekker, waar een werktuig aan vast gebouwd kon worden. Zo ontwikkelde hij bijvoorbeeld een 2-schaar ploeg voor de Ford Eros trekker en later voor de Fordson F. Deze ploegen waren met een stangenstelsel aan de trekker verbonden en omdat er geen wielen onder zaten drukte er meer gewicht op de achteras, zodat ook lichtere trekkers niet zo gauw gingen slippen.